Moved Permanently

Adana’da özellikle Seyhan ilçesinde 4 yerde güvercin besleniyor.

İnsanlar çocuklarını alarak bir bardak yem alarak güvercinleri yemliyorlar.

Atatürk Parkı en eski güvercinlerin konaklama yeri.

Eski ikinci yer ise Ulucami yanında.

Üçüncü yer ise Ziyapaşa Bulvarı’nın sonu, yani çarşıya yakın orta refüjde.

4 yer ise Nuri Sabuncu Bulvarı üzerinde bir çerezci besleme yapıyor.

Çerezci gönülden bu besle- meyi yapıyor, cebinden harcıyor.

Gelelim Atatürk Parkı’nda ki engelli arkadaşların güvercinleri besleme olayına. Belediye yetkilileri bu arkadaşları denetliyor mu?

Hastalanan güvercinler ölüme mi terkediliyor yoksa, tedavisi yapılıyor mu?

Bize gelen bilgiler ise, bugüne kadar hiçbir güvercinin tedavi edilmediği yönünde.

Ayrıca bu hayvanları yemle- yen aileler, çocukların güvercinlere tekme atması, üzerine basması, kovalamasına, yem satan besleyen şahsı hiç ama ırgalamıyor.

Kazanacağı paraya bakıyor. Panndemi döneminde, sokaklar yasakkken, genellikle bizler besledik.

Sözde kendisinin ekmek kapısı ama gerekli itinayı göstermiyor.

***

Ziyapaşa Bulvarı üzerin- deki çarşıya yakın yerde yapılan besleme olayında, bu yemci, bir veteriner ile anlaşmış, has- talanan güver- cinleri tedavisini yap- tırıyor.

Tek cümle ile özetliyor. “Onlar benim ekmek kapım” diyor.

Doğrusu bu olmalı.

Bir güvercinde ki hastalık ayak ve kanat eklemlerinde il- tihaplanmalar, ateş çıkması, ishal, gözlerinin kapanması gibi...

Pire, kene, iç parazit hastalıkları, kolera, verem, nezle ve daha bir çok hastalık. Bun- larda bir can taşıyor.

Adana’da sadece kedi- köpek meselesi yok. Güver- cinnlerde bir can. Hatta kargalar...

Adana Atatürk Parkı’nda çeşitli kuşlar var, lakin yuva- ları olmadığı için, genelikle yumurtaları yere düşüp parça- lanıyor. Acaba bunlarda do- ğanın bir parçası değil mi?

Şu an bütün kedilerimiz ha- mile, ama köpeklerimiz bu yavruları parçalıyor. Onlara iki yerde kedi evi yapılsa...

Bunlar temenni. 75 sanat galerisinin orada bir hayırsever yaptırdı. Aynısını kamelyaların orada yapılsa, köpeklere onlara zarar veremez.

Ayrıca, Atatürk Parkı’na ekilen çimlerin üzerine gelişi güzel sandalyeler atılıyor. Güvercinlerin orada gelişi güzel satıcıların işgali altında. Park park olmaktan çıkmış durumda. denetim yok. Güvenlik ne yapsın? Emir yukardan geliyor.

GERDAN, ŞEHİTLİK, BARAJ ÇEVRESİ, SANAYİ BÖLGESİ

İsimleri sayıyorum, bu böl- gelere bakan arkadaşlar var. Lakin hayvanlara araç çarpı- yor ve kimse ilgilenmiyor. Gö- renler 153 arıyor, ne gelen ne giden var.

Bahaneleri hazırmış, “Gel- dik göremedik” diye.

Bu hayvanlar sakat ve uyuz oluyor. Buralar günlük değilse bile, iki gün arayla takibi yapıl- malı. Mesela bize gelen ih- barda, Yeşiloba şehitliğinin orada çok sakat köpeklerin ol- duğu yönünde.

Sarıçam, sanayi bölge- sinde, baraj çevresine götü- rüp atılan çok köpek var.

Yazıktır günahtır. Bu çile ne zaman bitecek, merak ediyorum.

***
Ares
Ares benim uzun süreli baktığım dördüncü köpeğim.

Kendini sevdirmez, bir misafir geldiğinde yanına gitmez.

Gezmeyi sever, komut almaz. Gel dediğinde gelmez.

Bütün köpeklerimle birlikte uyuruz, ama bu kesinlikle yanıma yaklaşmaz.

Kendini okşatmaz, sevdirmez.

Evin ulu orta yerine gider halen çişini veya kakasını bırakır.

Evde onun için bir çok ayıcık var, onları çok sever. Her akşam ayıcıklarıyla oynar, yorgun düşer, yatağımın bir köşesine çekilir yatar.

Kapı çaldığında her köpek gibi havlar.

Gelen misafire asla yapışmaz.

Hatırladıkça yazacağım.

Ama onu da alışarak sevdim, sevmeye devam ediyorum.

İnsan gibi hayvanlarında bir karekteri var. Hayatıma 21 yıldır gören köpeklerimin özelliklerini izlemeye devam ediyorum. Ares dediğim gibi ayıcıkları var onları çok seviyor,

Ares tibet spenyel, kendine özgü bir karekteri var.

Çalışma masasındayım, gelir illa beni kucağına al der, kapıyı açtığımda kucağıma gelir. Hepsi bu. Onu olduğu gibi seviyorum.