301 Moved Permanently

Moved Permanently

The document has moved here.

Yazı Detayı
27 Haziran 2023 - Salı 22:40 Bu yazı 354 kez okundu
 
Bu vahşetler daha nereye kadar?
Yumoş-Minik TEKBAŞ
adanadoruk01@gmail.com
 
 

Sabrımızı zorluyorlar
Öyle şeyler yazıyorlar ki, 

Karşılık versen, mahkeme yolları gözükür.

Sussan, gönlün razı değil!

İnsanı çıldırtırlar. 
Ağzının payını vermek için kendini zor tutuyorsun, küfürler ediyorsun, için soğumuyor.
Yapılan bir haksızlık var.

Kime ve neye karşı?

Adaletsizlik her yerde kendini gösteriyor.
Yazılı metinde bulunmayan adalet ilkeleri de var. Herkes kendi adaletini uygular hale gelmiş, hayvanlara ömür biçebiliyorlar.
Olumlu çaba göremediğim gibi huzur veren adımlarda atılmıyor. 
***
Savunmasız patili dostlarımızdan söz ediyorum.
Yani kedi ve köpeklerimizden.
Gün geçmiyor ki, şiddet olayları gündeme düşmesin.
Onlar elbette böyle bir yaşam istemediler tarihine baktığımızda 9 bin ila 40 bin yıl önce, insanlık tarihi kadar eski bir evcilleştirme söz konusu.
Şaman döneminde insanlar yataklarını ısıtsınlar diye köpekleri dost edinmişler, hayvanlara bakıp avlanmayı, birçok şeyi onlardan öğrenmişiz. Uzun zaman kızaklarda mektuplar taşımışlar. Her işi yaptırmışız. 
Yani biz onlarsız yapamayız, ama onlar pekala bizsiz yaşayabilirler. 
Çünkü doğaya uyum için yaratılmışlar.
Lakin doğayı da tahrip edip bitirdiğimiz için…

Gıda yerine geride sadece toz zerrecikleri kalmış. 
***
Adamın (!) biri çıkıp, sosyal medya hesaplarında çağrı yapıyor, köpek öldürenlere şunu şunu vereceğiz diye vaat veriyorlar.
Sen kendini tutamayıp bir şey söylesen, kanunlar Demokles’in kılıcı gibi tepende. 

Herkes kendi adaletini uyguluyor. 

Kanunlar, nizam niye var. 
Hayvanlara karşı bu kin bu nefret niye var?
Mesela banka mı soymuşlar, ülkenin kozmik odasına girip bilgi mi çalmışlar, vatana ihanet mi etmişler, ana babamızı mı öldürmüşler…
Madde bağımlısı veya  elleri kanlı mı?  
Daha birçok şey sayabilirim.
Bir Müslüman olarak Hz. Ömer’in adaletini istiyorum.
Hakkım Ruzi Mahşere kalmasın, bu dünyada da adaletin işlediğini göreyim.
***
Sokaklardan kovup, dağlara, ormanlara, ıssız bölgelere atıyoruz.
40 bin yıl önce evcilleşen bu canlar, vahşi hayatta mücadele edemez, kendini kemirir, sonra ölür.

Avlanmayı bilmez.


***
Biri çıkmış it perest diyor.

Yav sen sevdiğin dünyalık şeylere tapıyormusunda, bana İtperes diyorsun dürzü. 
Benim kendi kitabımda şunlar yazıyor.
Allah bir, Hz. Muhammed onun peygamberi ve elçisidir, kitabımız Kur’an-ı Kerim… 

O kadar. 
Ben buna iman etmişim.
Peki sen aşağılık yaratık, gerçekten Allah’tan korkuyor musun?
Korksan bu yola girmezsin bile…
Yaratılanı severim yaradandan ötürü, senin için ne anlam ifade ediyor?
Biz bir imtihan dünyasındayız.
Ama sen imtihanla, şunla bunla hiçbir alakan yok.
Gözünü, kin, nefret ve düşmanlık bürümüş. 
Çelik zırhlı kalbin aynı zamanda kireç bağlamış.
Birini seversen dinden mi çıkıyorsun şerefsiz.
***
Birkaç örnek vereyim konuyu kapatayım.

Bazıları severek hayvanı alırlar, havlamasını istemezler, insan gibi davranmasını beklerler, sonra da sokağa salarlar.
Kimisi alır egosunu tatmin etmek için tecavüz eder, döver, dişlerini söker, kulağını keser, sigara izmariti üzerinde söndürür, kuyruğunu, kulağını keser…
Zehirler, aç bırakır… 
Onların tek bir savunma mekanizması var, havlar ve ısırır…
İnsanlar her yere sığar, ama hayvanları sokaklarında, parklarında istemezler.
Saraylara sığamayan o insanlar, hayata veda edince iki metrelik yere sığabiliyorlar.
***
Belediyelerin toplama ekibi, rezalet, rezil, utanç verici, aşağılık bir durum.
Ya torbaya koyup ağzını sıkı sıkı bağlıyor, ya kürekle vuruyor, ya boynuna ip takıp presliyor, yada arabasına bağlayıp km’lerce yolda yürütüyor, patiler kan revan içinde. 
Barınaklar ise yaşam alanı değil, cehennem yuvasına döndü.

Yani nereye baksam, baksak, elimizde kalıyor.

En büyük düşmanımız meğer hayvanlarmış, kimi balyozla ineklere boğalara vurur, öyle keser millete yedirir, kimi de barınaklarda hücre evlerinde çıldırtır, öldürür, kürek ve sopayı sırtından eksik etmez.

Lanet olsun böyle dünyaya.

***
Sedam hayıtımızdan ayrıları tam bir yıl oldu. 24 Haziran 2022...

Huzur içinde uyu kızım.
Nazlı, yani Ceylanımız da senden önce veda etmişti bu hayata. 

Sizleri hiç unutmadım. Sokaklarda yaşayan canlarımızdıniz.
Bir çoğuna göre şanslıydınız.

Ayakta kalmışlardı bizler baktık.
Hayvanlara şiddet uygulandıkça, insanlığımdan utanmaya devam edeceğim.
Adaletli bir bayram diliyorum, hayvanlara destek çıkan, onları sevenlerin bayramı kutlu olsun. 

 

 

 

 
Etiketler: Bu, vahşetler, daha, nereye, kadar?, ,
Yorumlar
Bizim Gazete
Ulusal Gazeteler
Yazarlar
Alıntı Yazarlar
Anketler
Yeni haber sitemizi nasıl buldunuz ?
Adana

Güncelleme: 06.07.2022
İmsak
Sabah
Öğle
İkindi
Akşam
Yatsı
Süper Lig
Takımlar
P
Av
M
B
G
O
Arşiv Arama
Modül 1

Bu modül kullanıcı tarafından yönetilir, ister kod girilir ister iframe ile içerik çekilir. Toplamda kullanıcı 5 modül ekleme hakkına sahiptir, bu modül dahil tüm sağdaki modüller manuel olarak sıralanabilir.

Haber Yazılımı