Moved Permanently

Bir kente en çok belediye başkanları ihanet eder, taşeronları ise meclis üyeleridir. Yatacak yerleri yoktur. Son 25 yılda şehirler ucube haline döndü.
Ruhlarını kaybetti. 
Büyük kentlerde, havalimanları olur. Fabrikalar, Kültür Merkezleri, Kongre Merkezleri, Devlet kurumları olur ve o şehirde yaşayan insanların, sosyo ekonomik ve kültürel hayatını kolaylaştırır.
Şehirlerin özellikleri vardır.
Adana’nın kebabı, şalgamı, pamuğu, Taşköprüsü, Büyüksaati, küçüksaati, Ulucamisi, Demiryolu, çiftetelisi,  yemekleri, narenciyesi, Radyosu, Adliyesi vardı. 
***
Adana son 25 yılda betonlaştı. İmar palanlarında, apartmanlar, siteler artarken, alt yapıya hiç dokunulmadı. 
Bir ada düşünün, imar izni verilirken 2,5,10, 20, 30 kat veriliyor. Bir sokaktasınız, bir apartman 4 kat, yanındaki 10 kat, biri 20 kat, diğeri 8 kat olabiliyor. 

Rüzgarın önü kesildiği gibi, güneşin girmesine izin verilmiyor.
Böylece şehir silueti tarumar oluyor ve estetikten yoksun beton yığını çıkıyor ortaya.
1 mahalle düşünün, 4 katlı binada oturuyorsunuz, yanınızdaki 20 katlı, karşınızda 10 katlı, diğer tarafta 8 katlı binalar çıkmış. 
Sosyal donatı yok, dar sokaklar, en geniş sokak 5 metre, bir de iki sıralı araçların park ediyor olması...
Oysa o sokaklar tıpkı Rusya’nın şehirleşmesi, o sokakların genişliğini size örnek göstermek isterdim.
İran Rusya şehirlerini olmazsa da yollarını ve caddelerini örnek almış. Şehrinin geniş caddeleri, istersen iki tarafa araç park edebilirsin.

Geniş ve temiz. 
Bizde nerde, daracık sokaklarda, iki taraflı park edilmiş araçların arasından trafik akmaya çalışıyor.
Size bir örnek; Adana havalimanı neden taşındı dersiniz?
100 yıllık havalimanı taşındı Mersin’e gitti.
Bir havalimanı şehrin içinde, hem zaman, hem ekonomik anlamda tam Adanalıya göreydi.
Taşınırken Adanalılar gıkını çıkarmadı. 
***
Bizim belediye başkanları ne yaptı dersiniz?
İstiklal mahallesihin bir bölümü çamlıktı. O çamlık tam havaalanın karşısı, uçakların iniş rotasındaydı. Buraya toplu konutlar yapıldı. 8-10 kat mar izni verildi.  
***
Döşeme Mahallesinde ki apartmanlar, Kurtuluş Mahallesi ve baraj yolunda yükselen apartmanların üzerinden geçen uçaklarımız.
Bu yapılara kim izin verdi, tabi ki Belediye Başkanları ve komisyonlarda imar tartışması yapan meclis üyeleri.
Adana’nın ruhunu kaybetmelerinde elbirliği yaptılar.
Sonra da dizlerine dövüyorlar, “Havalimanımızı vermeyiz” diye.
Oysa vakti zamanında şehirleşmede havalimanın çevresine çok katlı bina ruhsatı verilmemiş olsalardı, bugün havaalanımız bizimle birlikteydi. 
***
TRT binası, Sümerbank arazisi, Karayolları binası, Maliye Bakanlığı tesisleri satılmış, Çukobirlik arazilerinin büyük bölümü özelleştirilmiş; Adana’nın içi boşaltılmış. İktidarın üvey evlat muamelesi yaptığı Adana’da Devlet Demiryolları’na ait vagon ve lokomotif atölyeleri Mersin Yenice’de kurulan Lojistik Merkezi’ne; TRT Çukurova Bölge Müdürlüğü Mersin’e taşınmıştır.  Yine Mersin’e yapılan Çukurova Havalimanı açılıp, Adana Şakirpaşa Havalimanı’nın kapatıldı. 
***
Adana her anlamda kaybetti. Son 20 yılda doğru dürüst bakanlık bile verilmedi. 
Yeni güzergahlar yok. Trafik altüst, problem olmaya devam ediyor. 
Adana’nın şehirleşmede mahveden yetkili merciler Belediye Başkanları ve Belediye Meclis üyeleridir. 
Eserleriyle övünebilerler.